بلندگوها
بلندگوها سیگنال الکتریکی تقویتشده را گرفته و آن را به انرژی مکانیکی تبدیل میکنند که مخروط بلندگو را برای تولید صدا به جلو و عقب حرکت میدهد.
صدا در اصل لرزشی در هوا است که ما میشنویم، و مخروط بلندگو این ارتعاشات را ایجاد میکند. گوش انسان این ارتعاشات را در محدوده فرکانس حدود ۲۰ هرتز (باس بسیار کم) تا ۲۰٫۰۰۰ هرتز (نتهای بسیار بالا) میشنود.
بلندگوهای پایه اتومبیل طوری طراحی شدهاند که کل محدوده فرکانس پوشش دهند. اما تلاش برای پوشش تمام طیف فرکانس، باعث میشود باس به طور کل حذف و فرکانسهای بالاتر نیز خفه و نامشخص شوند.
برای داشتن صداهای دقیقتر، میتوانید ار بلندگوهایی استفاده کنید که اختصاصا طیفهای پایینتر صدا را تولید میکنند.
ووفرها و سابووفرها بلندگوهای بزرگی هستند که برای تولید و پخش تنها صداهای باس کم فرکانس طراحی شدهاند. ارتعاشات میاندامنه، فرکانسهای میان دامنه را دریافت میکنند.
بعضی سیستمها یک گام فراتر میگذارند و از یک محرک میدباس اختصاصی برای دریافت فرکانسهای مشکلدارتر باس کم و میانمحدوده استفاده میکنند. توئیترها کوچکترین محرکها تخصصی هستند که فرکانسهای سهگانه بالا تولید میکنند.
در بسیاری از سیستمهای صوتی خودورها، دو بلندگو با اندازههای مختلف در یک قاب ترکیب میشوند تا یک بلندگوی دو طرفه ایجاد کنند.
به عنوان مثال یک بلندگوی دوگانه، یک توئیتر کوچک را مستقیما در بالا و بر روی همان محور ووفر کوچک نصب میکند. به این ترتیب یک بلندگوی کامل با دو محرک جداگانه ایجاد میشود.
در سیستمهای پیچیدهتر، بلندگو ممکن است شامل یک یا چند سابووفر باشد که با محرکهای میدباس چپ و راست، میانمحدودهها و توئیترها هماهنگ شده باشند.
بسیاری از سیستمهای با کیفیت همچنین از یک میاندامنه و یا تویتر مجزا (یاهردو با هم) در وسط داشبورد به عنوان یک کانال مرکزی برای تقویت صدای جلو استفاده میکنند. مبحث بلندگوها را در مقالهای دیگر به تفصیل شرح خواهیم داد.
هدیونیت
به این بخش از سیستم صوتی، اغلب رادیو گفته میشود، اما هدیونیت اصطلاح مناسبتری است، چون این بخش مغز و مرکز فرماندهی سیستم صوتی اتومبیل است.
هدیونیت به شما امکان میدهد که منبع صوتی را انتخاب کنید، میزان صدا را تنظیم کنید و آهنگ خاصی که میخواهید بشنوید یا موج رادیویی که میخواهید گوش دهید را انتخاب کنید.
تمام سیگنالهای صوتی نیز با هدیونیت شروع میشوند. هدیونیت سیگنال صوتی را از سیگنالهای هوایی مانند رادیو و فرمتهای ضبط شده مانند CD، DVD فابریک و سایر رسانههای دیجیتال تولید میکند.
همه قسمتهای هدیونیت اتومبیل، به جز بلندگوها، در همان جعبه کوچکی است که بر روی داشبورد ماشین قرار دارد. تفاوت سیستمهای صوتی اتومبیل با سیستمهای صوتی خانگی در این است که دستگاههایی مانند پردازندههای سیگنال و آمپلیفایرها در واحدهای جداگانهای قرار دارند که توسط کابلهایی به هم متصل هستند.
در زیر به طور مفصل و با جزئیات اجزای مختلفی که هدیونیت را تشکیل میدهند شرح داده شده است.
تیونر
تنها کاری که با سیستمهای صوتی ابتدایی میشد انجام داد، تنظیم یک سیگنال رادیویی AM بود، به همین دلیل به آن تیونر (تنظیمکننده) گفته میشود. بعد نوبت رادیو FM شد.
در مناطق شهری، ایستگاههای رادیویی در حال حاضر رادیو HD نیز پخش میکنند.
سیگنال HD شبکه دیجیتال با کیفیت بالایی از برنامههای AM یا AM آنالوگ استاندارد است. بعضی از ایستگاهها برنامههای کاملا جداگانهای را بر روی زیر فرکانسهایی که فقط با یک تیونر HD در دسترس هستند نیز پخش میکنند.
البته هدیونیت ماشین شما باید یک تیونر اختصاصی HD رادیویی داشته باشد تا این برنامهها را دریافت کند.
امروزه اکثر خودروسازان قابلیتهای رادیویی HD را نیز به وسایل نقلیه تولیدی خود اضافه میکنند، با این وجود هنوز هم افراد زیادی هستند که اطلاعی از HD ندارند، حتی با وجود اینکه کیفیت صدای بهبود یافته و ویژگیهای بیشتری به آن اضافه شده است.
طرفداران رادیوهای ماهوارهای روز به روز در حال افزایش است. این رادیوهای اشتراکی، امکان دسترسی به صدها کانال رادیویی را فراهم میکنند و صدای آنها به مراتب کیفیت بهتری از رادیوهای آنالوگ دارند.
رادیوهای ماهوارهای و تیونرهای رادیو HD را میتوانند به هدیونیتهایی که این آپشنها را ندارند اضافه کرد.
آنتن بخش مهمی از تیونر رادیویی است. سالیان سال، آنتنها تیرهای باریک و فلزی بودند که روی بدنه بیرونی ماشین نصب میشدند.
به تازگی خودروسازان آنتنها را به سبک باله کوسه طراحی میکنند تا هم از نظر ایرودینامیکی بهتر عمل کند و هم ظاهر سادهتری داشته باشد.
اگر هیچ کدام از دو نوع آنتنی که گفته شد را بر روی ماشین خود مشاهده نمیکنید، احتمالا مجموعهای از سیمهای نازک روی شیشه جلو یا شیشه عقب تعبیه شده که به عنوان یک آنتن رادیویی عمل میکند.