تاریخچه دنده پشت فرمان (پدل شیفتر سراتو ):
در گذشته رانندگان باید برای تعویض دنده از کلاچ و اهرم کنسول میانی در کنار فرمان استفاده می کردند. امروز شاهد خودروهایی هستیم که با گیربکس های خودکار و نیمه خودکار به راحتی امکان تعویض دنده هاهست. آن هم را در کسری از ثانیه به واسطه دکمه پشت فرمان میسر کرده اند. منتها چیزی نه شبیه خودروهای امریکایی دهه ی ۷۰ تا ۹۰ .
بین خودروسازان حضور اهرم هایی است که تنها سبک و سنگین کردن دنده را به راننده می دهد. این ابداع در شهر لمانز فرانسه که خود یکی از مخترعین ساخت خودرو های نیرو گرفته از اسب بخار بود. روش جدیدی برای تعویض دنده پیشنهاد داد. که ساختار اولیه خودرویی که در این زمینه طراحی و ابداع کرد در موزه نگهداری می شود. اما در سال ۱۹۸۹ یکی از رویدادهای مهم تاریخ مسابقات فرمولا رخ داد. و جان بارنارد طرحی اعلام کرد که تعویض دنده بوسیله نیروی هیدروالکترونیک باشد.
در سال ۱۹۹۷ فراری در مدل۳۳۵ از گیربکسی تحت عنوان F1 استفاده کرد. که اولین محصول در تکنیک استفاده از پدل شیفتر یا دنده پشت فرمان بود. و بعد از آن در بی ام دبلیو و آلفارومئو از سیستم های مشابه آن اختراع و استفاده کردند. منتها همیشه اولین ها بهترین ها نیستند. در اولین محصولات به فناوری و ارگونومی و راحتی پدلها توجه نشد.
همگانی شدن پدل شیفتر:
اولین نسل توسط دنده پشت فرمان توسط شرکت فراری ارائه و به کمک بی ام دبلیو همگانی شد.
در این نسل مشکلی به خاطر شکل پروانه ای و کوچک پدلها و دکمه ها بود که دست رانندگان را خسته می کرد.
این امر باعث می شد کمتر از آنها استفاده شود.
نسل بعدی مرسدس با کلاس اس به این پدلها کمی فرم و حالت بخشید.
در این حالت بیشتر به راننده و حالت ارگونومی فکر شده است.
اما این حالت نیز راننده را آزار می داد و آن هم بدلیل فاصله کم اهرم ها نسبت به فرمان بود.
در این مرحله هنوز برای بهتر کردن محصول و حتی طراحی مجدد با توجه به تجربیات به دست آمده کاملا جای کار وجود داشت .
در سال ۲۰۱۷ شیفتر پشت فرمان در لیست تجهیزات خودروهای لوکس و اسپرت قرار دارد.
اگرچه تا به امروز هم از آن استفاده زیادی نمی شود اما خودروسازان به فکر همه گیر شدن آن افتادند.
ضمن آن قصد دارند فاصله بین پدلها و فرمان از استاندارد مشخصی پیروی کند.
